Biologisch afbreekbaar en composteerbaar

Definitie en misbruik

Biologisch afbreekbaar en composteerbaar worden vaak door elkaar gebruikt om de afbraak van organische materialen in specifieke omstandigheden te beschrijven. Het misbruik van 'biologisch afbreekbaar' in marketing heeft echter geleid tot verwarring onder consumenten. Om dit aan te pakken, maakt Biobag voornamelijk gebruik van de term "composteerbaar" voor onze gecertificeerde producten.

Biologisch afbreekbaarheid

Biologische afbreekbaarheid verwijst naar het vermogen van een materiaal om biologische afbraak te ondergaan, waardoor CO wordt geproduceerd₂, H₂O, methaan, biomassa en minerale zouten. Micro -organismen, voornamelijk gevoed door organisch afval, stimuleren dit proces. De term mist echter specificiteit, omdat alle materialen uiteindelijk biologisch worden afgebroken, wat de noodzaak benadrukt om de beoogde omgeving voor biologische afbraak te specificeren.

Composteerbaarheid

Compostering omvat microbiële digestie om organisch afval af te breken in compost, gunstig voor bodemverbetering en bemesting. Optimale warmte-, water- en zuurstofniveaus zijn nodig voor dit proces. In stapels organisch afval verbruiken talloze microben materialen en transformeren ze in compost. Volledige composteerbaarheid vereist naleving van strikte normen zoals Europese norm en 13432 en de Amerikaanse standaard ASTM D6400, waardoor volledige ontleding zonder schadelijke residuen wordt gewaarborgd.

Internationale normen

Afgezien van de Europese standaard EN 13432, hebben verschillende landen hun eigen normen, waaronder de Amerikaanse standaard ASTM D6400 en Australian Norm AS4736. Deze normen dienen als benchmarks voor fabrikanten, regelgevende instanties, composteerfaciliteiten, certificeringsagentschappen en consumenten.

Criteria voor composteerbare materialen

Volgens de Europese standaard EN 13432 moeten composteerbare materialen vertonen:

• Biologische afbreekbaarheid van ten minste 90%, omzetten in CO₂Binnen zes maanden.
• Desintegratie, wat resulteert in minder dan 10% residu.
• Compatibiliteit met het composteringsproces.
• Lage niveaus van zware metalen, zonder compromitterende compostkwaliteit.

Conclusie

Biologisch afbreekbaarheid alleen garandeert geen composteerbaarheid; Materialen moeten ook binnen een enkele composteercyclus uiteenvallen. Omgekeerd worden materialen die in niet-biologisch afbreekbare micro-stukken gedurende één cyclus fragmenteren niet als composteerbaar beschouwd. EN 13432 vertegenwoordigt een geharmoniseerde technische standaard, in lijn met Europese richtlijn 94/62/EC op verpakking en verpakkingsafval.